PSYCHOTERAPIA INDYWIDUALNA
Celem psychoterapii jest poprawa stanu psychicznego danej
osoby oraz dokonanie zmian w jej sposobie zachowania, myślenia
i przeżywania na bardziej przystosowawczy.
osoby oraz dokonanie zmian w jej sposobie zachowania, myślenia
i przeżywania na bardziej przystosowawczy.
W ramach psychoterapii oferowana jest pomoc
w następujacych obszarach:
aktualne problemy w życiu osobistym i zawodowym
problemy w związku
problemy w kontaktach z innymi ludźmi
obniżony nastrój, depresja
objawy lękowe i nerwicowe
problemy związane ze stresem
problemy związane z utratą (rozstanie, smierć
bliskiej osoby)
problemy adaptacyjne
wypalenie zawodowe
obniżone poczucie własnej wartosci
Psychoterapia jest prowadzona w paradygmacie psychodynamicznym, który kładzie nacisk na nieświadome procesy, jakie przejawiają się w aktualnym zachowaniu danej osoby. Najważniejszymi aspektami psychoterapii psychodynamicznej są samoświadomość i zrozumienie wpływu przeszłych wydarzeń na obecne zachowanie. To podejście umożliwia zbadanie nierozwiązanych konfliktów i objawów wynikających z przeszłych dysfunkcyjnych relacji. Diagnoza problemów jest formowana wspólnie z daną osobą przez cały okres procesu terapeutycznego. Psychoterapia oferowana jest w dwóch formach:
TERAPIA WGLĄDOWA, której celem jest rozwiązanie konfliktów wewnętrznych, usunięcie niektórych mechanizmów obronnych oraz redukcja objawów. Podczas terapii treści nieświadome i podświadome są analizowane. Terapeuta jest mniej aktywny, za to konfrontujący i interpretujący. Celem interpretacji ma być uzyskanie przez daną osobę wgladu w przyczyny swojego stanu emocjonalnego czy swoich zachowań. Taki proces jest najczęściej długotrwały, a jego efektem są znaczące zmiany w osobowości danej osoby oraz znaczna poprawa jej sposobu funkcjonowania w życiu.
TERAPIA WSPIERAJĄCA, której celem jest odzyskanie równowagi emocjonalnej, redukcja strachu i lęku, adaptacja do wydarzeń dnia codziennego. Terapeuta jest dość aktywny, zachęca do dialogu, unika interpretacji i innych technik mających wywołać mechanizmy obronne. Terapia wspierajaca może być krótko i długoterminowa. Na początku terapii nie jest możliwe określenie daty jego zakończenia; proces ten może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Sesje terapeutyczne jednej osoby odbywają się raz w tygodniu (w uzasadnionych przypadkach mogą odbywać się 2 razy w tygodniu), zawsze o tej samej porze i trwają 50 minut każda.
aktualne problemy w życiu osobistym i zawodowym problemy w związku problemy w kontaktach z innymi ludźmi obniżony nastrój, depresja objawy lękowe i nerwicowe problemy związane ze stresem problemy związane z utratą (rozstanie, smierć
bliskiej osoby) problemy adaptacyjne wypalenie zawodowe obniżone poczucie własnej wartosciPsychoterapia jest prowadzona w paradygmacie psychodynamicznym, który kładzie nacisk na nieświadome procesy, jakie przejawiają się w aktualnym zachowaniu danej osoby. Najważniejszymi aspektami psychoterapii psychodynamicznej są samoświadomość i zrozumienie wpływu przeszłych wydarzeń na obecne zachowanie. To podejście umożliwia zbadanie nierozwiązanych konfliktów i objawów wynikających z przeszłych dysfunkcyjnych relacji. Diagnoza problemów jest formowana wspólnie z daną osobą przez cały okres procesu terapeutycznego. Psychoterapia oferowana jest w dwóch formach:
TERAPIA WGLĄDOWA, której celem jest rozwiązanie konfliktów wewnętrznych, usunięcie niektórych mechanizmów obronnych oraz redukcja objawów. Podczas terapii treści nieświadome i podświadome są analizowane. Terapeuta jest mniej aktywny, za to konfrontujący i interpretujący. Celem interpretacji ma być uzyskanie przez daną osobę wgladu w przyczyny swojego stanu emocjonalnego czy swoich zachowań. Taki proces jest najczęściej długotrwały, a jego efektem są znaczące zmiany w osobowości danej osoby oraz znaczna poprawa jej sposobu funkcjonowania w życiu.
TERAPIA WSPIERAJĄCA, której celem jest odzyskanie równowagi emocjonalnej, redukcja strachu i lęku, adaptacja do wydarzeń dnia codziennego. Terapeuta jest dość aktywny, zachęca do dialogu, unika interpretacji i innych technik mających wywołać mechanizmy obronne. Terapia wspierajaca może być krótko i długoterminowa. Na początku terapii nie jest możliwe określenie daty jego zakończenia; proces ten może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Sesje terapeutyczne jednej osoby odbywają się raz w tygodniu (w uzasadnionych przypadkach mogą odbywać się 2 razy w tygodniu), zawsze o tej samej porze i trwają 50 minut każda.